کشور سازنده: آمریکا
سال نمایش: 2021
مدت فیلم: 111 دقیقه
ژانر فیلم: کمدی_درام
کارگردان: شان هیدر(Sian Heder)
نویسنده: شان هیدر(Sian Heder)
بازیگران فیلم کودا: امیلیا جونز در نقش روبی روسی
تروی کوتسور در نقش فرانک روسی، پدر روبی
دانیل دورانت در نقش لئو روسی، برادر روبی
مارلی متلین در نقش جکی روسی، مادر روبی
فردیا والش پیلو در نقش مایلز، مورد علاقه روبی
امی فورسیث در نقش گرتی، بهترین دوست روبی
کوین چپمن در نقش بردی
8/10 :IMDB
برای مشاهده صفحه IMDB فیلم کودا کلیک کنید.
“این بخش اسپویل ندارد.”
فیلم کودا، محصول 2021 و به کارگردانی شان هیدر در واقع اقتباسی از فیلم فرانسوی-بلژیکی خانوادهبلیراست، که در سال 2014 منتشر شد. ژانر فیلم کودا کمدی-درام بوده و داستان فیلم حول محور رشد و بالغ شدن می چرخد. در این داستان، ستاره نوظهور دنیای سینما، امیلیا جونز، نقش دختری از خانواده ای را باز می کند که همه، غیر از او، ناشنوا هستند و اکنون که کسب و کارشان به بن بست رسیده است و با مشکلات مالی دست وپنجه نرم می کنند، دختر خانواده که نقش اساسی در اقتصاد خانواده دارد، تصمیم می‌گیرد مسیر زندگی خود را جدا کند.
شان هیدر، نویسنده و کارگردان فیلم کودا، برای نقش آفرینی در این فیلم، از بازیگرانی که خود ناشنوا هستند ، بهره می گیرد و عوامل فیلم کودا با استفاده از زبان اشاره asl با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. در میان بازیگران فیلم Coda، می توان به مارلی متلین و تروی کوتسور اشاره کرد که نقش مادر و پدر خانواده را ایفا می کنند.
تروی کوتسور، هنرپیشه امریکایی برای بازی در نقش مکمل مرد در فیلم کودا، برنده جایزه اسکار، بفتا و انجمن بازیگران فیلم یعنی awards Sag شده است. مارلی متلین هنرپیشه نقش مکمل زن فیلم کودا، نیز در کارنامه خود جایزه مراسم های اسکار، بفتا، گلدن گلوب، انجمن بازیگران فیلم و امی را دارد. او در واقع اولین بازیگر ناشنوایی است که توانسته جایزه اسکار را ببرد.
ریچارد برادی، از نویسندگان مجله نیویورکر، فیلم کودا را همراه با حس خوب و حس بد توصیف می کند. وی می نویسد در داستان فیلم کودا، روبی، دختر 17 ساله خانواده، به همراه پدر و مادر و برادر ناشنوایش زندگی می کند و تمام توجه ش را به کسبوکار خانوادگی، که ماهی گیری است، اختصاص داده. او هر روز صبح به همراه پدر و برادرش به ماهی گیری می رود و زمان فروختن ماهی ها به عمده فروش، مسئولیت مذاکره و فروش را بر عهده می گیرد تا سعی کند کلاهی سرشان نرود. در داستان درام فیلم کودا، تلاش روبی برای مستقل شدن و تشکیل زندگی فرد را در کنار حفظ ارتباط با خانواده می بینیم. البته، شخصیت های فیلم کودا انگیزه‌های خاص خودشان را دارند، مثال برادر روبی، لئو در تصور خودش می تواند فارغ از کمک های خواهرش هدایت کسب وکار را بگیرد.
بنجامین لی، از روزنامه گاردین، درباره رویاهای روبی می نویسد، روبی می خواهد حرفه خوانندگی را جدی تر دنبال کند و در این مسیر علاوه بر کسب وکار خانواده، معلم موسیقی الهام بخش و سرزنده او، عشق نوجوانی اش نیز وجود دارد. به عقیده بنجامین لی، ماهیت فیلم کودا شیرین است اما در عین حال، حالتی مخاطب پسند دارد که تمایز بزرگی با فیلم های شبیه به خودش در آن ایجاد نمی کند.
اما کالریس الری از روزنامه ایندیپندنت باور دارد که با وجود مخاطب پسند بودن فیلم کودا، همچنان نمی‌توان آن را مانند فیلم های کلیشه ای دسته‌بندی کرد. او می گوید که تازگی و نوآوری موجود در این فیلم فقط به خاطر ناشنوا بودن شخصیت های فیلم کودا نیست. نام فیلم، یعنی کودا، که صورت اختصار یافته child of deaf adult و به معنی فرزندی از والدین ناشنوا است، معنی ناشنوایی را هم به صورت لغتی و مادی و هم به صورت سمبلیک نشان میدهد. کسب وکار نیمه شکست خورده ماهی گیری خانواده، دست و پای روبی را بسته و او به راحتی نمی تواند حرفه خواست خودش را دنبال کند. فیلم برداری فیلم کو دا همچنین ظرافت‌های خاص خودش را دارد: زمانی که روبی در دنیای بیرون قرار دارد همه چیز بدون محدودیت و بی پایان است و در خانه نوری وجود دارد که به هیچ منبع نور خاصی بر نمیگردد و از ساکنین خانه نشات می گیرد.
جان اندرسون می‌گوید: نکتۀ غافلگیرکنندۀ فیلم این است که هدر (کارگردان و نویسنده) بدون متوسل شدن به کلیشه‌های شخصیت‌پردازی توانسته داستان رابی را به شکلی تأثیرگذار روایت کند.
برایان ترویت هم نظر خود را درباره فیلم کودا اینطور بیان می‌کند: دلیل موفقیت فیلم کمدی درام زیبا و دوست‌داشتنی کودا، شکستن قالب فیلم‌های تینیجری یا داستان‌های امروزی نیست؛ بلکه درهم آمیختن این ایده‌ها و ایجاد یک خط داستانی شیرین و دلنشین است که باعث جذابیت آن شده.
خطر اسپویل
رابی روسی، یک دختر نوجوان هفده ساله، همراه خانواده‌اش در ایالت ماساچوست زندگی می‌کند. او تنها عضو شنوا در خانواده است و همیشه نقش مترجم را برای پدر و مادر و برادر ناشنوای خود بر عهده دارد. خانواده او ماهی‌گیری می‌کنند و رابی به آن‌ها کمک می‌کند. با رابی، قهرمان فیلم کودا به گروه کر مدرسه، او استعداد فوق‌العاده‌ای در خوانندگی کشف می‌کند و می‌تواند به وسیله دریافت بورسیه‌ای خوب، به کالج برود. اما برای این اتفاق، او باید توانایی رها کردن خانواده‌اش را نیز داشته باشد. البته که کار آسانی نیست. او به عنوان تنها عضو شنوای خانواده‌اش، عذاب وجدان انکار ناپذیری را تجربه می‌کند. رابی باید علاقه و آینده خود را ترجیح بدهد به آینده و معیشت خانواده‌اش؟ این دو راهی مخاطب را هم درگیر می‌کند. با وجود این که روند فیلم هیجان و تلاطم زیادی ندارد، اما مخاطب هم هر لحظه از فیلم، خود را در حال تصمیم گیری به جای شخصیت های فیلم کودا می‌بیند.
بی‌شک خانواده رابی هم موقعیت خود را متزلزل و در خطر می‌بینند و سعی می‌کنند دختر جوانشان را منصرف کنند. درگیری و مخالفت تا جایی بالا می‌گیرد که رابی به مادرش می‌گوید آرزو می‌کرده که او هم مانند آن ها کر و لال باشد. شاید جهان موسیقی (رویای یک نوجوان) برای خانواده ناشنوای رابی کاملاً ناشناخته و در تضاد باشد. این همان چیزی است که تمام خانواده ها با فرزندان نوجوان، تجربه می‌کنند.
فیلمی به نام “کودا” این داستان را روایت می‌کند که در برگیرنده دو موضوع تعهد به خانواده و دنبال کردن رویاهاست. حس خانواده در این فیلم به شکل فوق‌العاده‌ای به تصویر کشیده شده. پدر خانواده به نام کوستور، فردی مهربان و شوخ طبع است. مادر رانبی زنی سرزنده اما دلسوز و نگران است. دنیل دورانت نیز نقش پسر بزرگ خانواده را بازی کرده و دچار این مشکل می‌شود که پدر و مادرش بیشتر به خواهر کوچکترش اعتماد می‌کنند تا به او. سکانس‌های خانوادگی مثل سکانس میز شام، بسیار زنده و واقعی هستند و لحظاتی از خنده را برای مخاطب ایجاد می‌کنند. این حس به مخاطب القا می‌شود که ناشنوایی می‌تواند اعضای خانواده را به یکدیگر نزدیک‌تر کند.
